Kiedy w systemach ociepleń stosujemy łączniki z trzpieniem metalowym, a kiedy z plastikowym?

W przypadku ociepleń, w których materiałem termoizolacyjnym jest wełna mineralna, zawsze stosuje się łączniki z trzpieniem metalowym. Natomiast w przypadku styropianu można zastosować zarówno łączniki z trzpieniem z tworzywa sztucznego, jak i metalowym.

Systemy ociepleń z wełną mineralną wymagają stosowania łączników z trzpieniem metalowym. Jest to spowodowane m.in. większą wagą płyt z wełny mineralnej, co wymaga od łączników wyższej wytrzymałości na ścinanie. Ponadto wełna mineralna charakteryzuje się wysoką odpornością ogniową i dlatego przy ocieplaniu nią należy zastosować łączniki posiadające również wyższą wytrzymałość ogniową, czyli z trzpieniem metalowym.

Systemy ociepleń ze styropianem jako materiałem termoizolacyjnym dopuszczają zarówno łączniki z trzpieniem tworzywowym, jak i metalowym. W systemach takich nie występują tak duże siły ścinające (mniejsza waga styropianu), jak przy wełnie mineralnej. Niższe są również wymagania odnośnie odporności ogniowej. Dlatego też w systemach na styropianie dopuszczalne jest stosowanie zarówno łączników z trzpieniem tworzywowym, jak i metalowym.
Przy ostatecznym doborze łączników nie należy zapominać również o rodzaju materiału, z którego zbudowana jest ściana. Np. przy ocieplaniu ścian z gazobetonu lub porotermu wymagane są większe długości zakotwień łącznika i może to wymusić na inwestorze zastosowanie dłuższych kołków. W takim przypadku preferowane są łączniki z trzpieniem metalowym, ponieważ produkuje się je również w większych długościach niż kołki z trzpieniem tworzywowym.
 
Źródło: www.atlas.com.pl